Winter blues in Punta Cana

Het fenomeen `Winter blues´. Toen in in Toronto begon met werken waarschuwden mijn collega´s hiervoor. De Candeese winter begint normaal gesproken zo na Halloween in november (dat viel mee dit jaar). In december vallen de temperaturen verder weg, maar is er de gezelligheid van de feestdagen. Januari en februari zijn koud, donker en lang met het gevolg dat de meeste Canadezen zo medio Februari de `winter blues` krijgen. Ze zijn het gewoon zat. De kou, het sneeuwruimen, het tekort aan zon. De oplossing voor dit probleem? De Caribbean! Op minder dan vier uur vliegen liggen tropisc he eilanden en gegarandeerd zon en warmte binnen handbereik.  Cuba, de Dominicaanse republiek en Mexico zijn het Griekenland, Turkijke en Spanje van Noord-Amerika. Met één opvallend verschil; de Candezen gaan dus in de winter naar de zon. Om de `winter blues´ te verjagen. Met de zomer blijven ze meestal in eigen land. Waarom ook niet, als de temperaturen lekker zijn is Canada natuurlijk zelf een fantastisch vakantieland.

De Canadeese winterblues hebben ook gevolgen voor de toerisme-industrie. In deze tijden zie je op Toronto airport veel Europeese chartervliegtuigen, zoals Arkefly en Transavia. In het laagseizoen voor Europa worden de vliegtuigen uitgeleend aan de Candeze (zuster)bedrijven om  miljoenen Canadezen met winter blues van een luchtbrug te voorzien naar tropische oorden.

Ik geef de Canadezen groot gelijk. Punta Cana is een prima locatie om je winter blues te verhelpen.  En ons hotel is prima http://www.meliacaribetropical.com. Echt geweldig eten voor een all-inclusive  resort. En door de enorm ruime opzet geen massa-gevoel. Perfect voor ouders, heerlijk voor kinderen. De Caribbean zijn een heerlijke extra bonus voor werken in Canada.

De eerste drie dagen hebben we gependeld tussen restaurants, zwembaden en het strand. Vandaag deden Kevin en ik iets bijzonders. Tijdens Aimée´s middagslaapje zijn we naar het strand gegaan om daar een tweepersoons-speedboot te huren. $90 voor twee uur, dat is een hoop fun voor het geld.  Niet echt duurzaam fun, maar wel een leuk mannenspeeltje. Behalve een beetje scheuren op het water voeren we ook naar het koraalrif, om aan te leggen en te snorkelen. Ook gingen we naar het einde van het Bavaro strand, daar waar de eindeloze rij resorts en hotels toch echt eindigt. In een baaitje is daar een prachtige ondiepe lagune van hagelwit zand. Erg uitnodigend voor een tweede plons. Hier houdt de toeristendrukte op en kan je zien hoe prachtig het palmenstrand is met het oorspronkelijke groen erachter voordat het ontwikkeld werd. Op dit plekje, met een blauwe hemel en een lekker warm zonnetje, is de Canadeese winter blues heel erg ver weg.