Zaterdagavond en –nacht hadden we nog een nieuw experiment. Totaal mislukt: in plaats van een babybedje voor Aimée testten we of ze samen met Kevin een tweepersoonshotelbed kon delen. Dat leverde niet alleen ’s avonds een keetpartij op maar ook om half vier ’s nachts. ’s Ochtends vroeg waren papa en mama dus uitgeblust. Geen probleem, we hebben een dvd-spelertje en Nitendo DS. En een grote zak snoep op een onbereikbare plaats. Correctie we hadden een grote zak snoep op wat wij dachten een onbereikbare plaats. Toen wij uit ons bed kwamen was die helemaal tot de laatste kruimel op. Ik kan je zeggen dat we geen prettige ochtend hadden: vermoeide kids die compleet aan het stuiteren waren vanwege een suikeroverschot in hun bloed. Zucht.
Maar de show must go on. De Snowflake Kingdom was open! En het weer was zondag weliswaar weer heel koud maar enigszins dragelijk. De Snowflake Kingdom was dan ook leuk; veel ijsglijbanen, waarvan eentje met luchtbanden (= heel snel). Maar ook: lopen op sneeuwschoenen (een soort tennisrackets), een klimwand, skiklasjes (Kevin deed één klasje), clowns en andere kleine speelobjecten. Heel veel lol en vermaak. En o ja, Nederlanders: alles gratis......
We kwamen om 4 uur terug in het hotel. Aimée ging nog een uurtje tukken, Kevin ging een uurtje computerspelletjes spelen en ik ging gebruik maken van het prachtige licht (blauwe hemel, ondergaande zon) om wat foto’s te maken van Ottawa’s statige overheidsgebouwen en monumenten. Grappig is dat de partlementsgebouwen een hoog “Big Ben”gehalte hebben – ze lijken veel op parlementsgebouwen in London.
Isabelle, nog steeds een beetje jarig, mocht het restaurant weer uitzoeken. Ze zocht op “steak house” en vond er één met uitstekende reviews. Aangekomen al lopend door de kou bleek het echter om een erg chique restaurant te gaan – heel jasje-dasje. http://www.hyssteakhouse.com/hys-ottawa.html Isabelle wilde eigenlijk terugkrabbelen en vroeg nog of men gewend was aan kinderen. Tuurlijk zei de serveerster en we werden naar onze tafel geleid. We waren een beetje bezorgd omdat onze kids, vermoeid en en nog steeds met suikeroverschot van de weggevroten snoepzak, op z’n zachts gezegd niet echt ideale kinderen waren die dag. Maar kijk, de werkelijk prachtige ambiance en het heerlijk eten veranderde onze kids in engeltjes. Tot zo’n hoogte dat mensen uit het restaurant complimenten begonnen te geven. ‘Wat een ideale kinderen, wat een gedisciplineerde kinderen”. Ik lachte alleen maar, genoot van de wijn en het eten, en dacht hardop “je moest eens weten”.
Na een veel betere nacht (met een nieuw apart bed voor Aimée) werden we wakker met een prachtig zonnetje. Geen wolkje aan de lucht, windstil, helemaaal blauw, dus perfect weer. Totdat je buiten kwam.......koud! Ongeloofelijk! Vandaag gingen we voor een echt Nederlands hoogtepunt van Winterlude: schaatsen! Dwars door Ottawa loopt een kanaal,genaamd Canal Rideau. Het is meer dan 200km lang en ondanks de Franse naam is het gegraven door de Engelsen. Grappig genoeg als een militair transport- en verdedigingskanaal. Nu is het bijna ondenkbaar, maar 200 jaar geleden probeerden Amerika Canada binnen te vallen. Uiteindelijk verloren ze een aantal slagen en hebben ze het niet opnieuw geprobeerd. Het kanaal is nu een Unesco heritage site en voor kenners een indrukwekkend bouwwerk. Wij gingen dus schaatsen op het kanaal, net zoals veel andere mensen. Langs het kanaal stonden veel eet- en drinktentjes en andere voorzieningen zoals wc’s. Met twee kleine kinderen en één rustbuggy (om de beurt mochten ze even in de buggy zitten) kwamen we vanaf het startpunt tot een halve kilometer voordat we vanwege de kou terugkeerden. We warmden ons nog op met chocolademelk en aten ook een Beavertail, een lokaal broodje met kaneel en suiker.
Na weer even opgewarmt te zijn in het hotel, brachten we nog een bezoekje aan de Snowflake Kingdom voor een paar glij-partijtjes, voordat er weer koers werd gezet naar het vliegveld.
Goed, lieve Canadeze winter. We hebben alle extremen weer nu wel gehad. We hebben een Winterfest meegmaakt in Toronto en een geweldig festival in Ottawa. We hebben geschaatst, gesleed en Kevinheeft zelfs geskied. Nu is het wel genoeg, lente en warmte graag!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten