Russian Tour – April 2011

Zes vluchten, drie steden, zeven afspraken, vijf gestoorde ritjes met Rusische chauffeurs die het laag-vliegen tot kunst hebben verheven, drie zaken-lunches,  één zakendiner,  waarschijnlijk vier extra kilo. En dat alles in slechts vier dagen.

Ik combineerde de gesprekken met scheepseigenaren met bezoekjes aan agenten, potentiele agenten en zelfs concurrenten.

Ik begon Dinsdag met zes uur St Petersburg. Mijn eerste afspraak vond het beslist nodig om een korte tour door St Petersburg aan te bieden. En zo zag ik toch nog wat van de prachtige paleizen en kerken. Het centrum van St Petersburg is geweldig, de buitenwijken en voorsteden zien er verschrikkelijk uit en zijn behoorlijk vervallen ex-sovjettijd.

Dinsdagavond volgde een vlucht door naar Moermansk. Een binnenlandse vlucht in Rusland, altijd spannend. Maar gelukkig zijn de Tupolevs op grote schaal vervangen door (oude) Boeings. Ik vloog met een oude generatie B737, geen probleem want die vliegen ook nog steeds in Europa en in Amerika. In het laatste land zelfs soms in cabrio uitvoering http://www.luchtvaart.tv/video.php?id=13600.

Het vliegveld van Moermansk is helemaal nog in oude grijze lelijke maar functionele ex sovjettijd-stijl. Moermansk als stad zal ook nooit op de lijst van 100 mooiste steden ter wereld komen, maar de omgeving is wel prachtig. Heel veel natuur. Het voelt als het einde van de wereld, en dat is het ook eigenlijk, want het ligt net zo hoog als het topje van Noorwegen. En een grote attractie van Moermansk is....nucleare ijsbrekers. Ik bezocht de allereerste nucleare ijsbreker ter wereld, de Lenin. http://en.wikipedia.org/wiki/Lenin_(nuclear_icebreaker). Nu een museum en ook vergaderruimte – hier ontmoette ik de heren van Atomflot, de eigenaren van de 50 Years of Victory die wij inzetten naar de Noordpool. Ik kon op de Lenin door een raampje ook nog de oude reactor zien, dus als ik groen licht uitstraal dan weten we wat het is.

Woensdagavond volgde een vlucht naar Moskou. Had ik St Petersburg en Moermanks veel geluk met het weer (zonnetje, blauwe lucht); in Moskou was het grauw en regenachtig. Ik had een heel druk schema, dus kon helaas wederom niets van de stad zien. Net zoals vier jaar geleden. Wel had ik een heerlijk dinner in één van Moskou’s betere restaurants, Cafe Pushkin http://www.cafe-pushkin.ru/en/..

O ja over die gestoorde ritjes met Rusische chauffeurs. De Rusische rijstijl is heel simpel uit te leggen met het volgende. Je hebt twee belangrijke  pendalen in je auto en die moet je goed gebruiken. Dus je rijdt of plankgas óf je staat bovenop je rem. Er is geen tussenweg.

Vrijdag volgde weer een lange terugreis naar Toronto via Frankfurt. Direct na de start vanaf Frankfurt vlogen we nog over een oude woonstad van Isabelle en mij, Wiesbaden. Wat zijn we toch eigenlijk een raar internationaal stel.