Aardbevingen, wervelstormen en orkanen

Het was wel weer het weekje. Een laatste weekje werken voor een laatse week vakantie. Gelukkig is voor ons beide de werkdruk weer terug naar normaal, dus dat betekent gewone werkdagen maken zonder dat de laptop ’s avonds weer aan moet.

Het was een week met natuurextremen. Dinsdag was de aardbeving in Virginia, die tot in Toronto voelbaar was. Heel eerlijk gezegd heb ik er niets van gemerkt, maar wel enkele collega’s. En Isabelle, werkend op de 8^e verdieping, heeft het zeker gevoeld; haar gebouw stond een beetje te zwaaien. Wel raar, want je verwacht niet zo snel een aardbeving aan de oostkust van het Amerikaanse continent.

Woensdagavond werd het noodweer. Zwaar noodweer. Er werd een tornado-waarschuwing uitgegeven voor Toronto, dat wil zeggen; beter niet de straat opgaan en alert blijven. Dus stond de hele avond het weer-tv-kanaal aan. Uiteindelijk kwam het gebied met een tornado-alarm (dat wil zeggen; direct dekking zoeken in de kelder) tot bij Mississauga (zeg maar het vliegveld). Isabelle stond  al de bedden te dekken in de kelder. Kevin was zo angstig dat we voor hem uiteindelijk in de grote huiskamer op de bank een bedje hebben gemaakt, waar hij lekker heeft geslapen.

Vandaag, zaterdag, raakte de orkaan Irene de oostkust. Voor Toronto heeft dit geen effect; daarvoor zitten we te veel landinwaarts. Maar het is een raar gevoel dat in New York, op slechts 500km, de noodtoestand is uitgeroepen.

Gelukkig zijn er ook leuke dingen te melden. De kids hadden weer een uitstekende week en verrasten ons met enkele rake uitspraken. Zoals Kevin, die toen hij hoorde dat er een file stond op de  “404”, uitriep “dat is bij Renee’s trailer”. En ja, het klopt, om bij Renee’s trailer te komen moeten we na de snelweg 401 de “404”naar het Noorden nemen. Slechts één keer gedaan en meneer weet het. Aimée had een leuke uitspraak over “een fijne droom” die ze had gehad. Waarover had ze dan gedroomd vroegen wij geinteresseerd? Over Leo uiteraard, en lippenstift! Goed....