Masphi; watervallen, jungle, luchtfietsen en nachtwandelingen

Wow, de hoogtepunten van de vakantie volgen elkaar snel op. En Mashpi is een hoogtepunt; het is wellicht één van de beste hotels waarin ik ooit heb mogen verblijven. Elk detail klopt hier gewoon. De comfortabele kamers met grote ramen, die je een geweldig uitzicht geven op de jungle. Het heerlijke eten, de hapjes en de drankjes zoals de grote keuze aan vers gemaakte sapjes en kruidentheetjes. En dan de service. Elke avond liggen de badjassen, slofjes en nacht-chocolaatjes en mini-gebakjes klaar als we naar ons kamer terugkeren. En ook voor de kids in hun kamer; badjasjes in hun maat, slofjes in hun maat en hun eigen snoepjes. Voor de activiteiten in de jungle stelt het hotel laarzen, drinkflessen en anti-muggenspul beschikbaar. En als we van onze activeiten, uiteraard met twee prive-gidsen, terugkeren in het hotel, dan staan er mensen klaar bij de ingang met verfrissende doekjes en elke keer een ander vers-geperst sapje. Nogmaals; wow!

’s Ochtends maakten we met onze gidsen een wandeling naar twee watervallen. Zoals de vorige keer geschreven; verwacht geen grote dieren te zien. Maar heel veel insecten, kikkertjes en andere kleine diertjes. En uiteraard heel veel planten. De kinderen vinden het allemaal boeiend. De vaste vraag van Aimée is “mag ik het aanraken?”. Ze hebben goed geleerd dat ze niets mogen aanraken zonder goedkeuring van de gids. Ook de planten kunnen giftig zijn (net zoals enkele prachtig grote rupsen die we zagen) of duizenden nauwelijks zichtbare stekels hebben. Tja, de jungle is survival of the fittest. En interessant genoeg strijden de planten niet om voedingstoffen (genoeg beschikbaar) of water (genoeg beschikbaar). Het is het zonlicht wat het meest schaarse goed is, aangezien het grootste gedeelte gefiltert wordt door het bomendek. En dus groeien en wringen planten zich in de raarste vormen, om wat zonlicht op te pikken. En zo krijg je dus “jungle”.  Zoals gezegd vruchtbaar, maar hier is de mensheid zo vaak de fout mee ingegaan. De vruchtbare laag is namelijk hier slechts 20cm diep (in de Amazone maar maximaal 40cm). De vruchtbare laag wordt door een prachtig “cicle of life” principe in stand gehouden. Klein voorbeeldje; zo zagen we een miljoenenpoot, die dood hout eet en zelf weer voor bomen en planten bruikbare voedingsstoffen afgeeft. Als je echter deze “circle” verstoort, bijvoorbeeld door de bomen te kappen, dan spoelt de vruchtbare laag door de hevige regelval zo weg en houd je onvruchtbare kleigrond over.

Over survival of the fittest gesproken. Tijdens de ochtendwandeling zagen we voor het eerst hoe de bij ons gezin populaire leaf cutter ants http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2014/01/leaf-cutter-ants.html met grote aantallen een groot blad “sloopten”. Maar later op de dag zagen we, erg indrukwekkend, hoe een leaf cutter ants nest werd aangevallen door army ants (grote “legermieren”), die het nest leegroofden van alle eitjes en larven.

Zo leerden we weer een hoop, maar er was ook lol. Zoals bij de rivier en onder de waterval, waar we heerlijk gingen plonzen! Of toen we terugkeerden en onze laarzen met tuinslangen afspoelden. Kevin en Aimee “hielpen” elkaar door elkaars laarzen af te spuiten. En dat resulteerde uiteraard in een watergevecht waarbij ze elkaar helemaal nat spoten.

In de namiddag was er ook weer lol, want we beklommen eerst een hoge uitkijktoren, die ons tot boven het bomendek bracht. Daarna gingen we luchtfietsen! Het is een variant op het canopying-ziplinen, wat we in Costa Rica deden. Maar dan met een fiets. Je fiets met zijn tweeen over een kabeltje van de ene kant van een berg dwars door het bomendek en over een grote vallei naar de andere berg. Spectaculair en leuk. Je wordt goed vastgesnoerd met gordels, maar toen ik op het hoogste punt hing met Aimée voor me op de fiets smeekte ik haar toch om zich ook nog eens goed vast te houden aan de beugels. Het was iets te spannend voor papa en zijn kleine meisje. Ook al had het kleine grote meisje zelf geen enkel probleem met de hoogte. Papa moet nog even wennen aan wat ze allemaal al aan kan. Filmpje! https://www.youtube.com/watch?v=3B77iTeMW0g&feature=youtu.be

Voor het avondeten gingen we er opnieuw op uit; dit keer de ‘nacht’wandeling (het is hier om half 7 al donker). Spectaculair, vooral voor kleine en grote mannetjes. We zagen veel kikkers, spinnen en grote insecten in het licht van onze zaklantaarns. Maar ook lichtgevende vuurkevers en zelfs lichtgevende schimmels. En grote motten en knalrode grote krekels. Maar het hoogtepunt was een prachtige tarantula. We hadden een heerlijke avondmaaltijd met toetje wel weer verdiend!